Προστατεύεται από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ (ως ζωικό είδος κοινοτικού ενδιαφέροντος του οποίου η διατήρηση επιβάλει τον καθορισμό ειδικών ζωνών διατήρησης) από τη σύμβαση της Βέρνης (ως είδος πανίδας υπό αυστηρή προστασία) και από το Προεδρικό Διάταγμα 67/1981 (ως προστατευτέο είδος).
Το χειμώνα βγαίνουν στην ξηρά, κρύβονται κάτω από πέτρες ή κούτσουρα και συχνά πέφτουν σε χειμέρια νάρκη. Όσο τα διαθέσιμα στάσιμα νερά μειώνονται ή αυξάνονται οι ρύποι, τόσο το είδος αυτό τείνει να εξαφανισθεί. Στα Στενά βρέθηκε σε τσιμεντένιες και χωμάτινες δεξαμενές που χρησιμοποιούνται για το πότισμα των ζώων.
Πως θα τον αναγνωρίσουμε: Μοιάζει πολύ με σαλαμάνδρα, από την οποία διαφέρει από το ότι η ουρά τους είναι πλευρικά πιεσμένη. Έχουν λεπτό επίμηκες σώμα, μήκους 10-15 εκ. Το χρώμα τους είναι καφετί ή καστανό ή γκριζόμαυρο, συχνά με διάστιχτο ή κηλιδωτό χρωματισμό. Το δέρμα τους είναι τραχύ και έχει ένα οδοντωτό ραχιαίο πτερύγιο, το οποίο στη βάση της ουράς έχει μια χαρακτηριστική εγκοπή.